Goede amandelboeren zullen we geloof ik niet worden. Dus misschien maak ik kans om olijvenboerin te worden? We zijn gestart met een nieuw project… Olijven inmaken. Na wat surfen op internet heb ik een werkwijze gevonden.
We konden aan de slag. Deze keer, zonder net en stokken, hebben Robert en ik twee boompjes geplukt. Het ging langzaam en secuur. Voor de eetolijven wilden we alleen de allermooiste. Met een volle emmer keerden we huiswaarts. Aan de eettafel volgde de tweede kwaliteitsronde. De hele familie werd ingezet om steeltjes te verwijderen en de olijven met plekjes eruit te halen.
Klaar voor stap 1. De olijven moeten nu in een dichte bak in water weken. We nemen hier de tijd voor. Volgens de beschrijving moet dit gedurende 7 á 12 dagen. Wij gaan voor de twaalf dagen, want we willen geen bittere olijven, die je hier nog wel eens kunt kopen. Dat betekent halve aanrecht in beslag genomen door grote bak en elke dag het water verversen.
Een maand geleden was het dag 12 en volgde stap 2. Uiteraard was mijn ega hem gevlogen, kinderen naar school en kon ik dit leuke klusje alleen doen. Tja deze stap is optioneel, maar zoals ik al zei we willen kwaliteit. Stap twee houdt in dat je alle olijven gaat inkepen, zodat het water makkelijker in de olijf kan komen. De olijven pletten met een hamer kan ook, wel sneller, maar de olijven zien er minder smakelijk uit, dus dan toch maar inkepen. De-aardappelschilmesje-methode zou wel heel lang duren, maar de frietsnijder of zoals onze zoon op zijn hoog engels zegt; ‘potato cutter’, bood uitkomst. Twee olijven tegelijk konden zo worden ingekeept. Ondertussen had ik tijd zat om met zuslief te bellen en de radio te luisteren. Na een aantal uur, waren alle olijven ingekruist en kon het zoute water bij de olijven.
Stap drie volgt pas over drie tot zes maanden. Ik denk dat we hier ook maar uitgaan van zes maanden. Best jammer dat we zo lang geduld moeten hebben, om er achter te komen of het een geslaagd experiment was. We houden je op de hoogte!
