Bijzondere ontmoetingen
Het liefst zou ik er een boek over schrijven. Over de bijzondere ontmoetingen met onze gasten. Wat een voorrecht is het om zoveel mensen met zoveel uiteenlopende interesses, beroepen, culturen en ideeën te mogen ontmoeten. Maar gezien de nieuwe privacy regelgeving en bovenal het recht op privacy is dat natuurlijk onmogelijk.
Zal ik toch heel voorzichtig een tipje van de sluier oplichten? Het is te leuk om niet te delen. Wat een geweldige fase in ons leven is dit.
Een tijdje geleden zaten we even buiten bij te komen van het klussen toen er zachte melow zang onze kant op kwam vanaf het terras van Casa Sofia. Later vertelden de gasten dat ze zelfs wat muziek hadden opgenomen voor een nieuwe cd. Is toch wel stoer!
Iets heel anders, maar waar ik toch wel een beetje trots op ben, was het huwelijksaanzoek dat bij ons zwembad is gedaan. Zou best leuk zijn als deze gasten nu ook nog bij ons komen trouwen. Het kerkje Ermita de las Cruces leent zich er bij uitstek voor. Gezellig klein kerkje met prachtig uitzicht. Onze Finca is groot genoeg om familie en vrienden onder te brengen en ‘s avonds wordt het grote terras omgetoverd tot dansvloer met de buurman die live muziek speelt met zijn band en een buffet vol heerlijke hapjes. Of draaf ik nu een beetje door?
Door naar de kunstschilder dan maar. Heerlijk lijkt het mij om goed te kunnen schilderen. Mijn teken niveau is wel heel ver achter gebleven. Leuk om te zien dat onze gast prachtige portretten kan schilderen en onze omgeving vanuit een heel ander perspectief bekijkt.
Begrafenissen hebben altijd iets triests, maar wat hebben we gelachen en genoten van de boeiende verhalen die een begrafenisonderneemster had te vertellen. Zeker ook om te horen hoe een begrafenis in diverse culturen verschilt.
Koffie met koekjes
Over verschillende culturen gesproken. Soms kun je je vooroordelen even niet bedwingen en slaat je fantasie op hol. Zo kregen wij een boeking van mensen uit het Midden Oosten. Er zouden drie volwassenen en drie kinderen komen. En daar kwamen de gedachten; Is het dan een rijke oliesjeik met zijn twee vrouwen en 3 kinderen? Van wie zouden de kinderen dan zijn? Zouden de vrouwen in een nikaab komen en achter hem aanlopen? Snel vooroordelen wegdoen, want ze slaan nergens op en brengen alleen maar ellende. Een super lief echtpaar met een volwassen zoon en drie kinderen stapten in het holst van de nacht uit hun auto. Wat volgde waren gezellige gesprekken op hun terras met oosterse koffie, dadels en koekjes. Heerlijk was het om zo’n openhartig gesprek te hebben en meer te leren over hun cultuur.
Grappig is ook hoe iedereen anders omgaat met de temperatuur. De Noord-Europeanen denken dat het zwembad al goed op temperatuur is in april en springen er dan ook vol overtuiging in. Sta je even in de deuropening van sommige Oost-Europeanen te kletsen dan komt je de warmte tegemoet. De verwarming staat minstens op 25 graden ingesteld in het voor- en naseizoen.
Niet echt een ontmoeting, maar toch ook wel iets wat een inkijkje geeft in de verschillende mensen, is eten en wat ze achterlaten. Je hebt strak georganiseerde gasten die niets over hebben, gasten die met gemak dingen weg gooien. Gasten die gezien de voorraad nog wel een weekje langer hadden kunnen blijven.
Dochterlief is heel begaan met de natuur en ik zelf ben opgevoed met de bewaarcultuur. We vinden het dan ook leuk te ervaren dat gasten hetzelfde hebben en hun overgebleven eten aan ons of andere gasten geven. Zoonlief blijft zich verbazen dat gasten chocoladerepen over hebben en ze niet meenemen voor in het vliegtuig. Dat is echt onmogelijk in zijn ogen. Maar blij wordt hij er wel van!
De voorraad tomatenketchup en andere sausjes begint nu toch wel te hard te stijgen, dus misschien moeten we op de Website een aanvulling zetten bij inclusief afwasmiddel, wc papier en handdoeken ook tomatenketchup en knoflook. Hoe zou jij dat vinden? Natuurlijk zou een gemeenschappelijke koelkast ideaal zijn, maar ik vind dat een beetje zonde van de stroom. Het beste is dat gasten aansluitend komen, zodat we het in de koelkast aan kunnen laten staan.
Wat ook super lief was, was dat gasten een bordje met spaghetti met tomatensaus en gehaktballetjes in de koelkast hadden laten staan voor me, omdat ik het misschien ook eens makkelijk wilde hebben, toen man en kinderen weg waren. Of de gasten die een schaaltje lekkere tzatiki kwamen brengen of het stel dat een pan met een lekkere pasta salade voor ons had gemaakt. Begrijp me goed, dit verwachten we echt niet van jullie als gast hoor. Wij vinden het al lang fijn als jullie lekker genieten en plezier hebben op ons plekje. Wil je helemaal geen eten koken of praatjes maken, dan is dat ook helemaal goed. Het is jouw vakantie!!
Ons plekje op de berg
Manlief blijft zich verbazen over de interesse van gasten in ons verhaal. Zo bijzonder zijn wij nu ook weer niet. We blijken nog wel eens het gespreksonderwerp tijdens het avondeten te zijn. Wat volgt zijn vragen hoe we dit bedacht hebben, of we de familie niet missen, hoe onze tiener kinderen het ervaren, waar ze naar school gaan, etcetera. Sommige gasten dromen er zelf ook van om hun land te verlaten en wachten op het juiste moment en stellen ons hun priemende vragen. Andere gasten zie je hun twijfels hebben over onze situatie en dan hebben ze met name medelijden met onze kinderen. Het grappige is dat onze kinderen steeds meer ons plekje op de berg gaan waarderen en ook niet meer zo goed weten hoe een leven in Nederland er anders uitziet dan hun leven hier.
Ach, gelukkig zijn we allemaal verschillend en leven we in vrijheid waarin we zelf kunnen bepalen hoe we ons leven willen inrichten.
Voor nu zijn wij heel gelukkig en vinden wij het leuk om dit met anderen te delen!
